Epilepsie | Wat als we denken in mogelijkheden?

Kun je ondanks epilepsie gewoon je eigen pad volgen? Absoluut. Soms begint dat simpelweg met een vraag: “Wat als ik het gewoon probeer?”

Epilepsie. Het is een woord dat vaak automatisch wordt verbonden aan beperkingen. Geen autorijden, bepaalde banen die niet haalbaar lijken, en soms het gevoel dat je leven vooral om “wat niet kan” draait. Maar wat als we het eens omdraaien? Niet om die beperkingen te negeren, maar om te kijken naar wat er wél mogelijk is. Misschien meer dan je denkt. Een plek voor verbinding

Om eerlijk te zijn, herken ik die twijfel ook. Toen ik met EpilepsieZo begon, wist ik dat ik iets wilde doen om mensen met epilepsie te verbinden. Maar hoe pak je dat aan? Lotgenoten met elkaar in contact brengen is op zich niet nieuw, maar ik wilde het in een ander jasje gieten. Mijn behoefte lag namelijk niet bij een Facebookgroep. Ik wilde een plek waar gesprekken écht kunnen ontstaan, waar je snel contact kunt leggen en laagdrempelig je vragen of ervaringen kunt delen.

Zo kwam ik uit bij Discord, een platform dat vooral bekend is onder gamers, maar dat ik zag als een nieuwe manier om een online community op te bouwen. Het idee was simpel: een plek creëren waar je direct kunt praten. Het voelde spannend om zoiets nieuws te proberen, maar ik besloot ervoor te gaan samen met de hulp van Erwin. Want ook al had ik geen ervaring in het bouwen van een merk of een community, ik wist dat ik iets wilde betekenen. Kleine stappen, grote veranderingen

En dat is het mooie: door gewoon te beginnen, ontdek je wat wél mogelijk is. Het gaat niet zonder fouten, en eerlijk gezegd worstel ik nog steeds met de wereld van SEO, algoritmes, en de vraag: Hoe verzin ik telkens nieuwe content die blijft aansluiten? Maar door kleine stappen te zetten, groeit het. Het hoeft niet perfect te zijn om waardevol te zijn.

Misschien herken je dat gevoel ook. Soms hoor ik verhalen van mensen die zoekende zijn naar een baan of een manier van werken die beter past bij hun epilepsie. Ze willen meer rust en balans, maar vinden het moeilijk om die stap te zetten. En toch lukt het vaak, als je durft te kijken naar wat je wél kunt. Misschien een werkweek met minder uren, een andere functie, of zelfs een totaal nieuw pad. Het vraagt tijd en geduld, maar het begint met durven. Epilepsie is een deel, niet het geheel

Iedereen heeft zijn eigen uitdagingen. Die van ons hebben een naam, maar ze hoeven ons niet te definiëren. Denk eens aan wat je eigenlijk wilt doen. Misschien een hobby oppakken, een nieuwe sport proberen, vrijwilligerswerk, of iets wat al langer op je lijstje staat. Wat houdt je tegen om het te proberen? En je hoeft het wiel niet uit te vinden, dus om hulp vragen is niet erg.

Epilepsie kan een deel van je leven zijn, maar het is niet wie je bent. Het draait niet om perfectie, maar om vooruitgang. Misschien ontdek je wel iets waarvan je nooit had gedacht dat het mogelijk was.

Epilepsie bepaalt misschien depaalde grenzen, maar jij bepaalt hoe je daarbinnen beweegt. En wie weet ontdek je wel iets waarvan je nooit dacht dat het mogelijk was.